17 مثنوی
دختران هر زمان که شل شده اند
پسران در سه سوت خل شده اند
لپ او سرخ رنگ شد، جانم
سینه اش مثل سنگ شد، جانم
صاحب سینه شل شده، اما
سینه اش سفت می شود، عجبا!
در دیزی که ظاهراً باز است
گربه هم تشنۀ دو تا گاز است
□ □ □
چه ساپورت نازی؛ عجب دختری
دل شاعرا رو به کل می بری
چه شعری برا تو بگم؛ اُه، ملس
که ساپورت با شرت هم قافیه س!
ساپورت
او که طراح مد ملت ماست
تیپ یک زاغ به چشمش زیباست
روح او تیره ترین تاریکی است
و خودش هیزترین بوتیکی است
گفته ساپورت مضر است به پوست
هرکه پوشیده تنش رنگ لبوست
بس که چرک است و شپش هم دارد
هرکه پوشیده تنش می خارد
این نه شلوار که تنبان باشد
این ردای خود شیطان باشد
گفته هرکس که بپوشد ساپورت
بپراند ز سر مردم چرت
روح او غرق گناه است ای وای
در جهنم ته چاه است ای وای
هرکسی خالق این شلوار است
نوکر اسکل استکبار است
ساق وقتی که اپیلاسیونی است
عین ماشین جگرریزکنی است
دیدۀ برزخی بعضی ها
زیر شلوار چه می بیند، وا!
و خدا عقل دهادش دو منی
و شوکی نیز به طرز خفنی
تا به آن وقت به من گوش کنید:
کار هرروزه فراموش کنید
و بگردید به دنبال زنی
که ثواب است به او زل بزنی
او که ساپورت به تن کرده و هی
می کند توی خیابان لی لی
صاحب ساق ترین ساق زمین
کعبۀ امت عشاق زمین
که خودش عارف واصل شده است
مدرکش قطب معادل شده است
خرقه اش خرقۀ دنیایی نیست
از بهشت آمده، این جایی نیست
دور آن ساق خدا پرده کشید
کرم ابریشم دل پیله تنید
این لباس اخِ غیرشرعی
این لباس کَمَکی نامرئی
پنبه اش کار خود حلاج است
رابعه بافته در روز الست
صاحب این بدن توپر و سفت
خرقه از دست خود خضر گرفت
ساق او جاذبه ای کیهانی است
هفت من مثنوی عرفانی است
ساق هایی که دو ساقی هستند
جام های می باقی هستند
و یکی خوف و یکی نیز رجاست
و یکی شمس و یکی مولاناست
او که استاد تمام عرفاست
پای ساپورتی او دست خداست
رازهای بدنی بالغ را
و من الخلق الی الخالق را
معنی روشن عرفان بدن
خانقاه تن سرزندۀ زن
سالک دیدۀ یک عاشق هیز
همۀ معنی حافظ را نیز
در تو آن جور که او می گوید
شاخۀ معرفتی می روید
خرقۀ عشق همین ساپورت است
خاصه وقتی که بدون شرت است
□ □ □
نوشابۀ گازدار تقدیم تو باد
ای فاعل همیشگی مادر وطن
یک خرده صبر، یک نمه روغن اقلکن
آن مردها که یکسره از پشت می کنند
اول درون تو انگشت می کنند
این ها که در تو شیشۀ نوشابه می کنند
نامردها نه شست، نه سبابه می کنند
این شعر دارد آن طرفی می رود که من
می ترسم از اوین و طریق الخروج عن
گه خورده ام که شعر. غلط کرده ام که. آه!
موساد.؟ نه، به جان خودم. ـ اوخ ـ اشتباه.
ناهار. ـ زرررررررررررت ـ توی اوین خورده ام نخود
نوشابه تان ـ ببخش ـ کمی گازدار شد
□ □ □
مهر خاوران
شرت سبز و بدن برفی او
بودن و کم حرفی او
قرمز و سبز و سفیدش قاطی ست
پرچم ملت ایران فاطی ست
سرزد از افق مهر خاوران
فروغ دیدۀ حق باوران
□ □ □
وازلین و کره را خرج مهی باید کرد
در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
درس عشق
چو دلدارت اپن یا حلقوی نیست
نصیبت جز سلوکی معنوی نیست
کسی این گونه کرده ویزویزی
که از آناتومی نشنیده چیزی
برای کوری این خرمگس ها
دو در دارد شبستان هوس ها
چنانچه مهر و موم است این یکی در
چه غم؟ داخل بشو از راه دیگر
□ □ □
در جواب مدعی گوید
ای که گفتی ادب نمی دانی
مایۀ ننگ شعر ایرانی
شدی از دست شعر من عصبی؟
وای مامان، چقد تو باادبی
من که رک گفته ام که عین یه خر
آشو با جاش می خورم جیگر
تو چرا شعرهامو می خونی؟
کرم داری خودت؛ برو اونی
ادبو داشتی؟ نگفتم
او و و و و و وف، اون، اونِ خوشگل و دون دون
□ □ □
هفت تُن اسم و رسم مردافکن
بر سر پنج سیر کپۀ عن
تا که این دسته بیل سرور ماست
خاک عالم همیشه بر سر ماست
□ □ □
با این که قطره قطره دلت را مکیده اند
با این که ذره ذره تنت را جویده اند
دیگر امیدهای تو هم از تو خسته اند
دیگر به روی سوختنت چشم بسته اند
مثل ستاره های شبی سالخورده اند
تا چشم روی هم بگذارند مرده اند
□ □ □
وای، لب هاش چه نمناک شده
چه عرق کرده، رژش پاک شده
فکر ناجور نکن بابایی
که فقط خورده یه فنجون چایی
خودمونیم، چه گیجن پدرا
باز باباش رکب خورده، چرا؟
اون که ساقی شه پسردایی شه
دختره تشنۀ اون چایی شه!
□ □ □
بدان رأیی که ما آن روز دادیم
به منویات ایشان گوز دادیم
و ایشان درعوض باتوم در دست
مسیر گوز ما را کلهم بست
□ □ □
آخرین خنده های من کی بود؟
آخرین خنده های من کی بود؟
منبع
گلچین ضرب المثل های انگلیسی بخش 45 گلچین ضرب المثل های انگلیسی بخش 44 گلچین ضرب المثل های انگلیسی بخش 43